Shfaqja “Teatri e Endrrave” te enjten dt. 24 Prill ora 19.00 @ Tirana Ekspres!

Dy fjalë për “Teatrin e Ëndrrave”

Përpara një viti me 23 maj 2013, në sallën Shakespeare të Teatrit Metropol u shfaq në skenë vepra dramatike “Lotët e Ekzistencës”. Shfaqia u realizua në mbështetje të nje kauze bamirsie, të mblidheshin fonde për një vogëlushe 3 vjeç e cila vuante nga një sëmundje e rrallë në tru. Përveç kauzës, e veçanta e shfaqies ishin edhe kasti i aktorve ku midis tyre aktronin persona me aftësi të kufizuar. Me këtë shfaqie lindi edhe “Teatri i Ëndrrave”, ku nje grup vullnetarësh që kanë pasion artin, pavarsisht pengesave të tyre fizike ata ngrihen edhe mbi to, dhe ngjiten në skenë për të realizuar shfaqie teatrale të veçanta dhe të arritura artistikisht.

“Teatri i Ëndrrave”  duke u bazuar vetëm në një parim për të gjithë pjestarët vullnetar të saj:
Pa dallim gjinije, kulture, feje, ngjyre, klase shoqërore & sociale – e vetmja e vërtetë e rëndesishme është  pasioni për artin dhe guximin për të ndiekur ëndrrat; u krijua si projekt nga comunity theater – “Akademia e Ëndrrave”.

Kush është  “Akademia e Ëndrrave”?

“Akademia e Ëndrrave” është nje Comunity Theater qëllimi i të cillit është të jetë shtëpia e të gjithë vullnetarve, pasioni i të cilëve është arti. Të jetë “arena” ku të gjithë  mund të ngjiten mbi të dhe të realizojnë ëndrrat e tyre.

Çdo individ që ka pasion artin dhe dëshiron të meret me art, por nuk ka mundësi; duhet vetëm te trokasë në Akademine e Ëndrrave dhe NE do të jemi aty per t’iu dëgjuar dhe per t’iu ndimuar që ëndrra juaj të realizohet.

Çdo individ që dëshiron të merret me vullnetarizëm në fushën e artit (si teatër, ekspozita, koncerte, etj), mjafton të trokasë tek NE dhe ti bashkohet nismës – Art Për Të Gjithë…

dhe në kuadrin e kësaj nisme lindi projekti “Teatri i Ëndrrave”:

Ky projekt me anë të përfshirjes përmes artit, ka si qëllim integrimin e personave me aftesi të kufizuar në shoqërinë sociale dhe atë kulturore nëpërmjet terapis së teatrit. Ajo që ne duam të arrijmë është promovimin e vlerave dhe kapaciteteve të personave me aftësi të kufizuar, si dhe lobim për ekzekutimin e të drejtave të tyre për tu përfshirë në mënyrë aktive në jetën sociale dhe kulturore. Në vendin tonë aftësia e kufizuar shikohet ende me syrin negativ dhe jo në raste të rralla janë edhe vetë familjarët e këtyre personave të cilët ende e trajtojnë prapambetjen mendore si nje sëmundje e cila duhet fshehur nga mjedisi social. Synimi i projektit nuk është vetiak, ne nuk duam të ngrem një emër. Ajo që ne duam është të ngrem një familje të përbashkët, të tregojmë që ne vlejmë, fakti që kemi një aftësi të veçantë nuk na bën të identifikohemi ndryshe nga të tjerët. Duam të arrijmë atë që na përket. Të tregojmë që pas kësaj fytyre që disa e quajnë të shëmtuar ekziston një shpirt i cili ka vlera, por që për ti promovuar ato duhet mbështetje.

Gati 1 vit nga shfaqia e parë, “Teatri i Ëndrrave” rikthehet por kësaj radhe më i plotë se kurrë. Skenari është ripërpunuar (tashmë janë 13 personazhe nga 6 personazhe që ishin në shfaqien e parë) duke u bërë me i plotë dhe gjithpërfshirës. Kasti i aktorve është edhe më i larmishëm, pasi përbëhet nga perfaqësues të çdo komuniteti që jeton në Shqipëri, është një miksim i personave me aftësi të kufizuar, personave të verbër, personave nga komuniteti rom dhe aktorve amator.

Vepra dramatike “Lotët e Ekzsitencës” është nje miksim i dramës me poezitë, të shoqëruar nën tingujt e kitares. Vepra është e shkruajtur në varg lirik dhe për një orë e gjysëm premtojmë që do shijoni tekste dhe vargje të mbushur me melodicitet dhe ngarkesa emocionale. Gjithashtu mesazhi i veprës është i fortë, pasi do të bërtitet thirrja për më shumë vëmendje ndaj fëmijëve me sëmundje të rënda patologjike  dhe racizmit. Vepra përbëhet nga 2 akte, dhe është vendosur: në aktin e parë në gojën e një adoloshenti që vuan nga leucemia dhe në aktin në gojën e një adoloshenti me ngjyrë.

Në javën e fundit të prillit do të ngjitemi në skenën e teatrit të Tiranës për të vazhduar më pas me një turne në qytete të tjera të Shqiperisë, sepse duam që zëri jonë të përcillet anë e mbanë Shqipërisë.

Shfaqie të tillë kërkojnë kontributin e gjith-kujt,  prandaj në fund duam ti bëjmë apel çdo individi dhe institucioni (qeveritar dhe jo qeveritar), që ti bashkohen këtij projekti. Sepse kemi nevojë për çdo “forcë, entuziasëm & humanizëm” për të përmbushur një mision të tillë.

BASHKOHUNI dhe JU me NE, të realizojmë një ËNDËRR

Edvin Dusha

Te dielen, 6 Prill 2014, ora 19.00 tek Tirana Ekspresi: teater komedi nga trupa teatrore PASSION- mos humbasë!

Më datë 27 mars, në ora 17 e 45, në ambientet e Tirana Ekspres, do bëhet një lexim skenik i pjesës “Tërmeti” prej Oltion Kadaifçiut.

Bota e teatrit shpreson që më 27 mars, botën ta ketë të vetën, më shumë se në ditët e tjera. Megjithëse, ndoshta jo. Varet se kush e ku je, si thotë në fjalën e vet blatuar kësaj dite , Brett Barley, teatër shkruesi jugafrikan. Ose të kundërtën, se u harrova. Prandaj dhe fjala e tij vjen në këtë ballinë e para ndër shoqe.

Mesazhi i Brett Bailey-it, shkrimtar dhe shkrues për teatër prej Afrikës së Jugut.

Kudo që ndodhet shoqëria njerëzore, shpirti i pamposhtshëm i shfaqjes shfaqet.

Nën pemë, në fshatra të vegjël dhe në skena të teknologjisë së lartë të metropoleve globale; në salla shkollash dhe në fusha dhe në tempuj; ndër kampe, në sheshe urbane, qendra komunitare dhe bodrumesh të qytetit të brendshëm, njerëzit mblidhen bashkë të shoqërizohen në botë teatrale fluturake që ne krijojmë për të shprehur kompleksitetin tonë njerëzor, larminë tonë, thyeshmërinë tonë, në mishin e gjallë, dhe frymë, dhe zë.

Ne mblidhemi të vajtojmë dhe të kujtojmë; të qeshim dhe qahemi; të mësojmë dhe të përforcojmë dhe të imagjinojmë. Të çuditemi me shkathtësitë teknike dhe të rimishërojmë zotat. Të kapim frymën tonë kolektive në mundësinë tonë për të bukurën, dashamirësi e përbindshmëri.ne vimë të gjallërohemi e fuqizohemi. Të festojmë bollëkun e kulturave të ndryshme dhe të shpërbëjmë kufijtë që na ndajnë.

Kudo që ka shoqëri njerëzore, shpirti i pathyeshëm i shfaqjes shfaqet. Lindur prej komunitetit, ai vesh maska dhe kostume të traditave të ndryshme. Ai vjel gjuhët tona, dhe rtimet, dhe gjestet, dhe pastron një hapsirë ndër ne.

Dhe ne, artistët që punojmë me këtë shpirt të lashtë, ndjehemi të thirrur ta kanalizojmë atë përmes zemrës sonë, ideve tona dhe trupave tanë për të zbuluar realitet tona në gjithë mondanitetin dhe misterin vezullitës.

Por, në ketë moshë, në të cilën kaq shumë miliona po sfiliten të mbijetojnë, po vuajnë nën regjime shtypës dhe kapitalizëm grabitqar, po i arratisen konfliktit dhe mundimit; në të cilën fshehtësia jote pushtohet prej shërbimesh sekrete dhe fjalët tona censurohen prej qeverish që fusin hundën ngado; në të cilat po zhduken pyje, shfarosen specie dhe helmohen oqeane: çfarë ndjehemi të shtyrë për zbuluar?

Në këtë botë fuqish të pabarabarta, në të cilën urdhra të ndryshëm përpiqen të na bindin se kombe, raca, gjini, preferenca seksuale, fe, ideologji, korniza kulturore është sunduese ndër të gjithaa i dilet krah këmbënguljes se artet duhen shkundur prej afatesh shoqërore?

A jemi ne, artistët e arenave e skenave, duke ju epur kërkesave të sterilizuara të tregut, apo jemi duke rrëmbyer pushtetin që e kemi tonin: që të pastrojmë një hapsirë zemrat dhe mendjet e shoqërisë, të mbledhim rreth vetes njerëz, të frymëzojmë, magjepsim dhe informojmë dhe të krijojmë një botë shprese dhe bashkëpunimi zemërçelur.

http://www.world-theatre-day.org/en/message.html
përktheu: Oltion Kadaifçiu

Meqë ra fjala!!!
Ftesë në leximin skenik të pjesës “Tërmeti” nga Oltion Kadaifçiu prej studentësh të masterit në vitin e parë të artit skenik në Akademinë e Arteve

Më datë 27 mars, në ora 17 e 45, në ambientet e TiranaEkspres, do bëhet një lexim skenik i pjesës “Tërmeti” prej Oltion Kadaifçiut. Shfaqja po lehtësohet prej Stefan Çapalikut, që ngjizi e nxiti këtë lexim dhe komunikoi me studentët për ti ftuar në këtë ngjarje e prandaj edhe meriton falenderime. Studentët do ta marrin hakun pas leximit, si edhe unë.

Leximi skenik është një mënyrë e mirë e shpërndarjes së një teksti, megjithëse aktrimi përcjell më shumë larmi e tërheqje. Gjithsesi ca probleme ka, se plot gjëra konsumohen e plot mbeten pa u ofruar.

Për shembull:

Shumë artistë ruajnë një vend të veçantë për prezantimin e parë me një vepër dhe kjo mbështet edhe prej teorish të shqyrtuara prej psikologësh që thonë se edhe në marrëdhënien mes njerëzish prezantimi i parë qenkësh gati vendimtar. Edhe me shkaktu një dëm të tillë ndër artistë që rastis e e kanë ndjeshmërinë të shtuar është për ‘largë qoftë’.

Pjesa në skenografinë e vet kërkon që skena të zhvendoset në një rrafsh vertikal dhe kjo do ti mungojë tentativës për të arritur ngjashmëri me vënien më artistike të rregulluar prej regjisori e artistësh në kushte më të përshtatshme.

Nga leximi, personalja shpërndahet individualisht, por në teatër komunikimi është kolektiv (qoftë edhe vetëm nga këndvështrimi i artistit.) kjo sjell një kundërshti meqenëse kërkohet të jenë të pranishme të dy të kundërtat. Gjithsesi prap.

Pra, gjithsesi, një lexim është shumë i këndshëm, prandaj ejani. Nëse gjykojmë që jeni me leverdi mund edhe t’ju qerasim dhe do përpiqemi të jemi me humor të mirë.

Ju mirëpresim më datë 27 mars.